Wanneer ouders hun kinderen overmatig beschermen, onthouden ze hun kinderen van het nemen van risico’s en het ervaren van de consequenties daarvan. Als het je onmogelijk wordt gemaakt te falen kun je niet leren begrijpen wat risico’s nemen inhoud. Je leert er niet op een verantwoorde manier mee om te gaan.
Een CEO kan geen afgewogen risico nemen, voordat deze de bittere smaak van een mislukking heeft geproefd. De weg naar succes is geplaveid met faal-ervaringen.
Wanneer je, met de beste bedoelingen, probeert je kinderen te beschermen tegen falen om hun zelfvertrouwen niet te beschadigen, wordt het voor hen lastig om te gaan met deze voor succes noodzakelijke ervaringen. Ze aan teveel mislukking blootstellen is natuurlijk ook niet goed. Je hoeft ze er ook weer niet met hun neus in te wrijven.
Kinderen hebben behoefte aan onze steun als ze falen. Ze moeten weten dat we om hen geven en dat het ons iets kan schelen. Ze moeten weten dat wij begrijpen hoeveel pijn een mislukking kan doen. Onze steun stelt hen in staat stelt om de intensiteit van de ervaring te omarmen en erop te leren vertrouwen dat ze er goed doorheen zullen komen. Dat helpt hen zich voor te bereiden op een succesvolle toekomst.
